آرتریت روماتوئید (به انگلیسی: Rheumatoid arthritis) یا روماتیسم مفصلی یک بیماری سیستمیک و مزمن است.
شیوع این بیماری در جهان حدود یک درصد است و معمولاً نوجوانان سنین میانسالی و در دهههای اول-سوم تا پنجم بروز مینماید و در زنان شایعتر است.(نسبت زن به مرد در حدود ۳ به یک است.)
آرتریت روماتوئید مشخصاتی دارد که باعث تمایزان با سایر انواع آرتریتها (التهاب ودردمفاصل) میشود. بعنوان مثال آرتریت بصورت قرینهاست یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر است.
در آغاز، ممکن است لوکالیزه کردن درد، تورم و حساسیت در لمس، به سختی امکان پذیر باشد. درد در مفاصل درگیر و تشدید در اثر حرکت، شایع ترین تظاهرات آرتریت روماتوئید تثبیت شده میباشد. الگوی درگیری مفصلی هماهنگ است، اما همیشه با درجه التهاب ظاهر شده، مطابقت نمیکند. خشکی عمومی شایع است و معمولاً پس از دورههای بی حرکتی، به بیشترین حد خود میرسد، خشکی صبحگاهی با مدتی بیش از یک ساعت تظاهری تقریباً تغییرناپذیر از آرتریت التهابی است و ممکن است در افتراق آن از انواع متعدد بیماریهای مفصلی غیر التهابی، کمک کننده باشد.
در مجموع نشانههای آرتریت روماتوئید از این قرار اند:
پنيسيلامين
• مصرف" target="_blank">موارد مصرف: پنيسيلامين در درمان بيماران داراي نشانه هاي بيماري ويلسون و پيشگيري از ايجاد آسيب بافتي مصرفمي شود . اين دارو همچنين در درمان بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد شديد و فعال که به ساير درمانها پاسخ ندادهاند ، بيماراني که مبتلا به تشکيل سنگهاي سيستئيني عود کننده و مسموميت با فلزاتسنگين (بويژه مس و سرب) هستند،استفاده ميگردد. • مکانيسم اثر: اين دارو با جيوه، سرب، مس،آهن و احتمالا ساير فلزات سنگين کمپلکسمحلول در آب ايجاد ميکند. بهعنوان ضدروماتيسم بهنظر ميرسد فاکتورهايروماتوئيد و کمپلکسهاي ايمني را کاهشميدهد.